Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

periodic table

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Μεταβολή pH του αίματος πάνω από 7.55

 

clip_image002

Εάν το pH του αίματος ενός οργανισμού μεταβληθεί, τότε ο οργανισμός παθαίνει σοβαρά προβλήματα. Εάν, συγκεκριμένα, αυξηθεί και από 7.4, που είναι το φυσιολογικό γίνει πάνω από 7.55, τότε ο οργανισμός παθαίνει ‘Αλκαλιαιμία’ και κάποιες παθοφυσιολογικές αναταραχές που συνοδεύονται με κλινικές εκδηλώσεις. Μερικές από τις διαταραχές που μπορεί να συμβούν στον οργανισμό κατά την αλκαλιαιμία είναι:

1. Αγγειοσύσπαση και μείωση CFB – δυσλειτουργία εγκεφαλικών κυττάρων.

2. Μείωση αιμάτωσης μυοκαρδίου & μείωση όγκου παλμού

3. Αύξησης πίεσης πνευμονικών αγγείων

4. Αύξηση διεγερσημότητας μεμβράνης καρδιακών κυττάρων

Οι κλινικές εκδηλώσεις που μπορεί να προκληθούν είναι, ενδεικτικά, οι εξής:

1. Καρδιαγγειακές: αύξηση συσπαστικότητας μυοκαρδίου, αρρυθμίες, μαρμαρυγή, μείωση SVR, αγγειοδιαστολή, σπασμός στεφανιαίων

2. Νευρομυικές: σύγχιση, σπασμοί, συγκοπή, παραισθησίες άκρων, αυξημένη νευρομυική δραστηριότητα, σημεία Chvostek &Trousseau

Η Αλκαλιαιμία οφείλεται πάντα σε αλκάλωση που είναι είτε αναπνευστική (υποξαιμία, Ιστική Υποξία, Πνευμονικά Νοσήματα, Διέγερση αναπνευστικού κέντρου) είτε μεταβολική. Η μεταβολική αλκάλωση μπορεί να είναι χλωροευαίσθητη (π.χ. νοσήματα πεπτικού), χλωροανθεκτική (π.χ. υποκαλιαιμία) ή μη ταυτοποιήσημη ( π.χ Υπερασβεστιαιμία).

ΠΗΓΕΣ:

www.icutopics.gr/docs/ICULECTURES2008.../ACIDBASEFILNTISIS.ppt

Μαυροφοράκη Δήμητρα Γ1’

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Πως μπορεί να μεταβληθεί το pH του αίματος ;

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ
(pH αίματος <7)
Η μεταβολική οξέωση είναι μία διαταραχή της οξεοβασικής ισορροπίας, η οποία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της το χαμηλό αρτηριακό pH, καθώς και μειωμένη συγκέντρωση HCO3 στο πλάσμα. Η μεταβολική οξέωση θα προκύψει όταν στον οργανισμό προστεθούν Η+ ή αφαιρεθούν HCO3. Στις περιπτώσεις αυτές κινητοποιούνται οι αντιρροπιστικοί μηχανισμοί, δηλαδή μηχανισμοί οι οποίοι έχουν ως σκοπό να επαναφέρουν το αίμα στο φυσιολογικό του pH. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι :
  • Τα εξωκυττάρια ρυθμιστικά συστήματα που δεσμεύουν τα περισσότερα Η+.
  • Τα ενδοκυττάρια ρυθμιστικά συστήματα που έχουν παρόμοια λειτουργία με τα εξωκυττάρια.
Τα βασικά αίτια της μεταβολικής οξέωσης είναι:
  • Ο υπεραερισμός, που οδηγεί σε μείωση της PCO2, η οποία συνεπάγεται μείωση της συγκέντρωσης HCO3 στον οργανισμό.
  • Η αυξημένη νεφρική απέκκριση οξέος, Η+, η οποία συχνά επηρεάζεται από τον μεταβολισμό
      Γενικά πάντως η μεταβολική οξέωση οφείλεται σε αδυναμία αποβολής του ημερήσιου διαιτητικού φορτίου οξέος, και παρατηρείται συνήθως σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια ή οξέωση του νεφρικού σωλήνα.
    Το πρώτο βήμα στη διερεύνηση της μεταβολικής οξέωσης είναι ο προσδιορισμός του ΧΑ (χάσματος ανιόντων) στον οργανισμό. Οι φυσιολογικές τιμές του ΧΑ, όπως προσδιορίζονται από την αρχή της ηλεκτρικής ισορροπίας, και συγκεκριμένα από την εξίσωση Na+ - (HCO3- + Cl- ) είναι 9-14 mmol/L. Με τον προσδιορισμό του ΧΑ, οι μεταβολικές οξεώσεις χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: 
  1.        Τη μεταβολική οξέωση με αυξημένο Χάσμα Ανιόντων
  2. Τη μεταβολική οξέωση με φυσιολογικό Χάσμα Ανιόντων.
Σαφέστατα, η πρώτη περίπτωση είναι σοβαρότερη, καθώς όσο μεγαλύτερο είναι το χάσμα των ανιόντων, τόσο μικρότερο είναι το pH του αίματος.
Τέλος, τα συμπτώματα της μεταβολικής οξέωσης είναι:






  •     Πόνος στο στήθος
  •       Κεφαλαλγία(Πονοκέφαλος)
  •       Μειωμένη οπτική οξύτητα
  •       Ναυτία
  •       Κοιλόπονος
  •       Έμετος
  •       Μυϊκή αδυναμία
  •       Πόνοι στα οστά
  •       Απώλεια βάρους (μακροπρόθεσμα)
 Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, η μεταβολική οξέωση μπορεί να προκαλέσει
  •       Κώμα
  •       Σπασμούς
  •       Αρρυθμία
  •       Υπόταση


Το παραπάνω διάγραμμα δείχνει την κατανομή των ασθενειών οξεοβασικής ισορροπίας και όπως φαίνεται η μεταβολική οξέωση έχει τα υψηλότερα ποσοστά.



ΠΗΓΕΣ

Αλέξανδρος Λιάζος